De bolhoed en het zakhorloge

Het Beeld is een zoeklicht gericht op opkomende kunstenaars. Beeldmakers van de toekomst krijgen een podium en vertellen over hun motieven. Deze week kunstenaar Sophie Teunissen over het werk van fotograaf Roeland Verhallen.

© Roeland Verhallen - www.roelandverhallen.com
La première heure (#1)
© Roeland Verhallen

Een man met een bolhoed in het klassieke decor dat Parijs heet, vastgelegd op de gevoelige plaat in zwartwit. Een serie van elf beelden.

© Roeland Verhallen - www.roelandverhallen.com
La deuxième heure
© Roeland Verhallen

De snor, kleding en de gebouwen doen allemaal denken aan het verleden. Echter verraadt de positie van de man en de consequent gekozen uitsnede van iedere foto dat het verleden alleen binnen het beeld nog standhoudt. Alles binnen de kaders is zorgvuldig bepaald, gevangen en geconserveerd. De ruis van het heden blijkt alleen uit de missie die de man lijkt te hebben.

© Roeland Verhallen - www.roelandverhallen.com
La sixième heure (#1)
© Roeland Verhallen

De man staat nooit op de grond; zwevend begeeft hij zich in een tijd waar hij niet hoort. In zijn zwarte pak rijkt hij constant naar iets buiten zijn bereik: de tijd? Maar een viool, verrekijker of zakhorloge lijken het maar net dichterbij te brengen. Echt dichtbij zal de man alleen in zijn beleving kunnen komen, via de verbeelding. Heeft hij daarom deze portretten gemaakt?

© Roeland Verhallen - www.roelandverhallen.com
La septième heure (#1)
© Roeland Verhallen

Door zichzelf in de verbeelding vast te leggen neemt zijn zoektocht vorm aan, niet alleen voor een publiek, maar ook voor zichzelf. De inmiddels gepasseerde tijd wordt niet alleen geduid in de attributen en de architectuur die zichtbaar zijn in de foto’s, juist de onbekende identiteit van de man roept vragen op over het verleden. Uit welke tijd komt hij? Begeeft hij zich in het nu of juist niet?

© Roeland Verhallen - www.roelandverhallen.com
La neuvième heure (#1)
© Roeland Verhallen

Waar de man in de eerste foto trots aan de toeschouwer wordt gepresenteerd, is hij in de laatste – nog maar net in beeld – slechts een onscherpe waas. De hoed en het horloge verworden tot anonieme objecten en verstreken tijd lijkt nog abstracter te zijn zonder personificatie van de dingen.
De zoektocht door de tijd is een uiterst persoonlijke: de twee belangrijkste attributen – afzonderlijk geportretteerd in de laatste foto – blijken afkomstig van Verhallen’s overgrootvader. Zij hebben de tijd doorstaan die tussen hun levens in is verstreken.
 De vraag die Verhallen hier stelt is echter universeel en te allen tijde van groot belang: waar kom ik vandaan?

© Roeland Verhallen - www.roelandverhallen.com
La dernière heure (#11)
© Roeland Verhallen

De expositie il faut que je sois is nog tot en met 3 juli te zien in Galerie Schatjes, Oudezijds Voorburgwal 119sous, Amsterdam. Open van vrijdag t/m zondag, van 11:00-18:00; of op afspraak. www.roelandverhallen.nl

Gerelateerde artikelen
Reacties
Nog geen reacties.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Naar boven