Het Beeld is een zoeklicht gericht op opkomende kunstenaars. Beeldmakers van de toekomst krijgen een podium en vertellen over hun motieven. Deze week ontwerper Renée Mes.
Hoe kan het zichtbaar maken van seksuele diversiteit een rol spelen in de verbetering van de sociale acceptatie ervan? Naar mijn idee kan design hierin een belangrijke bijdrage leveren. Wij, ontwerpers, kunnen een bewustzijn creëren over wat het inhoudt om sociaal niet geaccepteerd te worden. Weliswaar lossen mijn projecten sociale ongelijkheid niet op, maar ze brengen hopelijk wel een discussie teweeg.
S. D. N. (2016), a series of six photos
Provocatie helpt naar mijn idee niet bij het oplossen van een conflict. Als je streeft naar sociale acceptatie dan moet je een situatie creëren waarin naar elkaars standpunten geluisterd kan worden. Wanneer je iemand jouw opvatting opdringt, in welk conflict dan ook, is de kans groot dat je diegene in een hoek duwt en daarmee juist onbegrip veroorzaakt. Om een verandering in de sociale acceptatie van seksuele diversiteit mogelijk te maken, is het belangrijk om de meerderheid (heteroseksuelen) met je mee te krijgen in het steunen van de minderheid (niet-heteroseksuelen). Maar voordat die meerderheid op kan staan voor de minderheid, is het belangrijk dat ze zich bewust zijn van de huidige situatie.
Mijn serie posters laat zien welke (voor)oordelen er nog steeds zijn in Nederland. Buiten de bubbel van de Design Academy — waar je hoe dan ook geaccepteerd wordt — werd ik me weer bewust van de huidige situatie omtrent de sociale acceptatie van homoseksualiteit. Ik ben groot gebracht door een feministische, biseksuele moeder die, toen ze mijn leeftijd had, bij elke demonstratie rond dit thema aanwezig was. Ik val op vrouwen en ben hierop de afgelopen jaren zowel fysiek als mentaal aangevallen, niet alleen door vreemden, maar ook door mensen die dichter bij me staan. Het valt me behoorlijk tegen dat in dit land — het eerste land dat het homohuwelijk bij wet heeft bekrachtigd — de tijd stil lijkt te hebben gestaan.
Voor het proces dat voorafging aan de posters heb ik mensen met verschillende seksualiteiten geïnterviewd over de sociale acceptatie van seksuele diversiteit. Dat een vriendin alleen anoniem mee wilde werken, omdat ze bang was dat het openlijk uitkomen voor haar homoseksualiteit invloed zou hebben op hoe haar (voornamelijk mannelijke) collega’s haar daarna zouden behandelen, zegt nogal wat. Met het project S. D. N. - sexual diversity in the Netherlands, een serie quotes op persoonlijke posters, hoop ik mensen bewust te maken van hun oordelen (ook al hebben ze niet altijd een verkeerde intentie) en hen te laten nadenken over de manier waarop zij zich tot hun seksualiteit verhouden.
