Het Beeld is een zoeklicht gericht op opkomende kunstenaars. Beeldmakers van de toekomst krijgen een podium en vertellen over hun motieven. Deze week een verslag van Apprentice Master exposities vier tot en met zeven door Kunstpodium T.

Voor de negende keer organiseert Kunstpodium T het Apprentice Master project, waarin de samenwerkingen tussen hedendaagse kunstenaars en aanstormende talenten uit heel Europa centraal staan.

#4 Transplant

'+-2Passage' door Nuni Weisz

'Synesthetic habitat' door Emile Hermans (links), 'Duet' door Nika Schmitt en Don Possen (rechts)

In de nauwe entree hangen twee dikke dennenbomen. +-2Passage van Nuni Weisz refereert aan Imponderabillia (1977), een performance waarbij kunstenaar Marina Abramović en haar man Ulay naakt in de deuropening van een expositieruimte staan. Zoals bij Imponderabillia, draait het ook bij +-2Passage om het maken van keuzes. Ga ik voorzichtig tussen de bomen door, zodat ze zo min mogelijk naalden verliezen? Maak ik me klein om zo min mogelijk geprikt te worden? Wend ik mijn lichaam naar de linker of de rechter boom? Hoe liefdevol er ook met de bomen wordt omgesprongen, hun lot staat vast. 

'Domestic Verge' van Annegret Kellner (links), 'NPC 1' door Stan D'Haene (rechts)

De expositie Transplant gaat in op het gecultiveerde gebruik van de natuur. In Domestic Verge van Annegret Kellner wordt het decoratieve karakter van kamerplanten versterkt en daarmee op de hak genomen. Stan D’Haene verkent nieuwe methoden van tuinieren en ontwierp een insectenhotel NPC 1 voor Kunstpodium T. Emile Hermans installeerde in een van de expositieruimtes een anemometer om de weerconditie van buiten te reflecteren, maar zonder zintuiglijke belevenis. In Synesthetic habitat bespot hij de manier waarop wij blindelings vertrouwen op digitale apparaten die ons vertellen wat de weersomstandigheden zijn. Nika Schmitt en Don Possen proberen zintuigelijke ervaringen beter te begrijpen door ze in andere vormen om te zetten. In Kunstpodium T maakten zij Duet, een installatie waarin zij het binnenvallende zonlicht dat met het interieur speelt, naar geluid vertalen.

#5 Totem

Schilderij van Heleen Camilleri (links), foto's uit een serie door Floortje Schreuder (rechts)

Fragment uit 'The Heart Book' door Tanja Smit

De kunstenaars van Totem nemen je mee in hun eigen fantasiewereld. Heleen Camilleri’s werk is filmisch. Soms schildert ze letterlijk scènes uit B-films na, maar vaak zijn het lugubere vertalingen van film stills. Živa Petrič toont een abstracte film waarin ze met muziek, dans en poëzie onderwerpen als destructie en spiritualiteit aansnijdt. Floortje Schreuder toont een fotoserie van haar hond als metafoor voor het stervensproces van haar overleden vader. En Tanja Smit toonde voor het eerst haar stop-motion film The Heart Book in zijn geheel, waarin ze het van haar vader geërfde boek The Heart of the Matter als inspiratie en ondergrond gebruikt. Alles draait om de letter ‘h’ van ‘heart’. De tekeningen, de geschreven teksten en het gesproken woord vertellen ieder een eigen verhaal, maar mengen zich na lang genoeg kijken tot één absurd verhaal. Binnen dit verhaal is de kijker vrij om te kiezen welk element leidend is.

Foundered (links), Edgy (rechts) door Merel Cremers

Minder opvallend zijn de kleine diertjes van Merel Cremers. Ze eisen weinig ruimte op, maar hebben bijzonder veel te zeggen. Zoals het aandoenlijke konijntje dat op de rand van de afgrond staat en het leven niet meer  ziet zitten. Of de wolf die haar poten strekt om haar overvolle tepels wat ruimte te geven. Romulus en Remus zijn nergens te bekennen, wel leunt er een lege pilstrip tegen de muur.

#6 W: double u

Tentoonstellingsoverzicht 'W: double u'. Foto door Sean Cummins. 

Deel van 'W: double u' door Flo van der Waa en Tryell Kuipers (links), 'Pink Spilla' door Sean Cummincs (rechts)

In W: double u bevindt de bezoeker zich in een zee van paars. Tussen al het paarse geweld duiken hier en daar rode details op die prikkelen. Hoort het erbij of zijn de kunstenaars ze vergeten weg te halen? Sean Cummins, Tyrell Kuipers en Flo van der Waa gingen een dialoog aan met subtiele details in de lege expositieruimte. Zij gebruikten de paarse linten waarmee metalen frames aan het plafond zijn geknoopt als uitgangspunt voor het verder invullen van de ruimte. W: double u is een organisch geheel. Hoewel alle werken in samenwerking tot stand zijn gekomen verloochent niemand de eigen identiteit. De hulzen in krachtig paars vormen een aangenaam contrast met het fragiele pastelkleurige werk op de grond. De nadrukkelijke aanwezigheid van de staanders wordt getemperd door de speelse werken aan de wanden. De werken spelen zo goed met de ruimte dat sommige bezoekers niet zo goed weten waar de expositie ophoudt of begint.

#7 EDENtity

Tentoonstellingsoverzicht 'EDENtity'. Foto door Ella Elisabeth. 

Je moet heel wat in huis hebben om de aandacht van de bezoekers niet af te laten glijden naar de architectuur van de voormalige Hoornse kapel waarin de expositie te zien is. De exposanten tonen bestaand werk en een nieuw werk dat betrekking heeft op Hoorn. Javier Fernández Perez de Lis maakte de fotoserie Land Reclamation waarin hij de Zuiderzeewerken vergelijkt met de landaanwinning nabij zijn thuisplaats Vigo in Spanje. In Sisterna orográfico Galego zoomt hij in op stenen, die door isolatie en perspectief opnieuw een berg lijken. Ventura Alejandro Perez Suarez is ook afkomstig uit Vigo. Hij liet zich inspireren door Rien ou Comtes, een vergulde zilveren beker te zien in het Westfries Museum. Hieruit is een serie abstracte vertalingen in glas voortgekomen. Maarten Scheepers’ werk verwijst misschien het letterlijkst naar het ‘Eden’ uit de titel. Model nr: 3; een plek van verlichting. Het eigenaardige perspectief zorgt voor verwarring in de serene kapel. De witte wanden lijken door de neonoranje achterkant bijna te gloeien.

In de voorgrond 'Tweedeling' door Ella Elisabeth en in de achtergrond 'Kelly Men' door Maarten Schepers. Foto door Ella Elisabeth. 

Wat de werken bindt is hun fragiele en verhalende karakter. De werken zijn persoonlijk, maar geven pas bloot als de bezoeker de moeite doet er dieper in te duiken. Zo ook in het werk Tweedeling van Ella Elisabeth. Foto’s op flinterdun rijstpapier visualiseren de relatie met haar autistische zus, gebonden in een boek. De foto’s zijn opgedeeld in twee helften en overlappen een beetje. Om meer over hen te weten te komen, moet je ze juist uit elkaar halen.

W: double u is tot en met 27 februari te zien tot in TAC, Vonderweg 10 in Eindhoven. En EDENtity tot en met 11 maart in Hotel Maria Kapel, Korte Achterstraat 2a in Hoorn.

Morgen opent om 19:30 de expositie Non-Linear War in Kunstpodium T, Noordstraat 105 in Tilburg.