Het Beeld is een zoeklicht gericht op opkomende kunstenaars. Beeldmakers van de toekomst krijgen een podium en vertellen over hun motieven. Deze week kunstenaar Jonathan van Doornum.
'Household chores' - epoxy clay, ink, paint, steel, MDF. 350x200x80cm, 2017.
Kunstenaar Jonathan van Doornum wordt gedreven door een verlangen het onmogelijke mogelijk te maken. Hij lijkt massief staal met ogenschijnlijke eenvoud te vormen tot een strik en beeldhouwt plooien in lagen MDF. Hij zoekt de grenzen op van industriële materialen en overschrijdt ze. ‘Als beeldhouwer heb ik een voorliefde voor een ambachtelijke benadering van onconventionele materialen.’ Zijn werk straalt een bepaalde vanzelfsprekendheid uit. Alsof de materialen zich ervoor lenen om geknoopt en gedrapeerd te worden.
(untitled) - epoxy clay, ink, oak wood, steel, fillter, rug. 170x230x40cm, 2016. Foto door Gert Jan van Rooij.
Tijd en religie spelen een belangrijke rol in het werk van Van Doornum. Niet in letterlijke zin, maar in de intrinsieke waarde ervan. Hij werkt met objecten die bij iedereen bekend zijn, zoals een schoolbord of een hobbelpaard, maar vervreemd deze en speelt daarmee met de flexibiliteit van de kijker. ‘In veel van mijn sculpturen vindt een transitie plaats. Alledaagse objecten vertaal ik naar ongrijpbare vormen. Hiermee onderzoek ik niet alleen de betekenis van deze gebruiksvoorwerpen maar ook het verloop van tijd.’
'Original sin' - MDF. 40x7x6cm, 2016.
Met zijn werk gaat Van Doornum graag in dialoog met oude meesters. ‘Door klassieke technieken te gebruiken met eigentijdse materialen, creëer ik hedendaagse sculpturen die verband houden met de kunstgeschiedenis. In het werk Original sin heb ik de illusie van geplooide stof gebeeldhouwd. Stofuitdrukking in een schilderij of sculptuur wordt van oudsher gezien als een meesterproef waarmee een maker zijn kunde kon laten zien.’ Daarin is hij geslaagd. Het lijkt alsof je de zachte stof tussen duim en wijsvinger van de nagel kunt tillen, tussen je handen kunt wrijven en ontvouwen. De titel van het werk ligt verscholen in de diepste laag van het MDF. Soms is die zichtbaar en soms weggesleten. Een ‘erfzonde’ die nadrukkelijk aanwezig is, vervaagt en (hopelijk) eens helemaal verdwijnt.
'The gas heater' - epoxy clay, ink, paint, steel, wood and plastic. 200x150x50cm, 2017.
Zijn solo-expositie Killing two birds with one stone is tot en met 5 juni te bezoeken in Kunstvereniging Diepenheim, Grotestraat 17 in Diepenheim. Hier toont hij een breed spectrum aan nieuw werk en een selectie bestaande ruimtelijke werken.
