Er zijn zo van die wetenschappers die goud kunnen poepen. Zo was Karl Deisseroth degene die het in 2006 toch maar flikte om hersencellen experimenteel gevoelig te maken voor licht. Een techniek die de neurowetenschapper in staat stelt (zenuw)cellen aan en uit te zetten met behulp van een 'laser'. Deze methode genaamd optogenetics leverde hem veel publicaties en vrienden op en werd door het tijdschrift Nature uitgeroepen tot Method of the Year 2010.
Deze week gonst het onder de neurowetenschappers: 'Hij heeft het hem weer geflikt.'. Ditmaal geen manier om te stimuleren maar om te observeren. In zijn lab werkte een (ongetwijfeld groot en rijk) team aan een manier om het vet uit weefsels te vervangen met een doorzichtig raster van andere moleculen. Op die manier wordt weefsel doorzichtig en kun je cellen gewoon zien liggen in de hersenen. Deze methode met, zoals een Amerikaan betaamd, een afkorting dat een sexy woord wordt noemen wij: CLARITY. Dat Deisseroth een Nobelprijs zou winnen zat er sowieso al dik in maar met deze zet lijkt hij zichzelf er werkelijk van verzekerd te hebben.